ช่อง 7. 16 December 2014. สืบค้นเมื่อ 17 December 2014. ↑ "สารคดี BBC: มนต์เสน่ห์แห่งอเมริกาใต้ ตอนที่ 3 คลิป 2/2". สืบค้นเมื่อ 17 December 2014. ↑ "Planet Earth 19 ธันวาคม 2558 พิภพโลก ตอนที่ 3". นาว 26. 19 December 2015. สืบค้นเมื่อ 10 January 2016. แหล่งข้อมูลอื่น [ แก้] แผนที่และภาพถ่ายทางอากาศของ แม่น้ำแอมะซอน ภาพถ่ายดาวเทียมจาก วิกิแมเปีย หรือ กูเกิลแมปส์ แผนที่จาก มัลติแมป หรือ โกลบอลไกด์ ภาพถ่ายทางอากาศจาก เทอร์ราเซิร์ฟเวอร์ พิกัดภูมิศาสตร์: 0°10′00″S 49°00′00″W / 0. 166667°S 49°W คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: แม่น้ำแอมะซอน ด ค ก เจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ทางธรรมชาติของโลกยุคใหม่ ป่าแอมะซอน และ แม่น้ำแอมะซอน อ่าวหะล็อง น้ำตกอีกวาซู เกาะเชจู เกาะโกโมโด แม่น้ำใต้ดินปูเวร์โตปรินเซซา ภูเขาโต๊ะ
- "แอมะซอน" เป็นทั้งชื่อของแม่น้ำสายยาวคดเคี้ยวและป่าฝนเขตร้อนผืนใหญ่ที่สุดในโลก ซึ่งหากผนวกเข้ากับอาณาเขตของแม่น้ำสาขาอีกกว่า ๑, ๑๐๐ สายกลายเป็นลุ่มแม่น้ำแอมะซอนแล้ว จะมีพื้นที่รวมประมาณ ๖. ๗๔ ล้านตารางกิโลเมตรหรือราวๆ ๑ ใน ๓ ของทวีปอเมริกาใต้ - ลุ่มแม่น้ำแอมะซอนครอบคลุมพื้นที่ ๙ ประเทศ โดยส่วนใหญ่อยู่ในเขตประเทศบราซิล (ร้อยละ ๖๗. ๐) รองลงมาเป็นเปรู (ร้อยละ ๑๔. ๓) โบลิเวีย โคลัมเบีย เอกวาดอร์ เวเนซุเอลา กายอานา ซูรินาเม และเฟรนซ์เกียนา ตามลำดับ - ต้นกำเนิดของแม่น้ำแอมะซอนอยู่ในประเทศเปรูบนเทือกเขาแอนดีสทางฝั่งตะวันตกของทวีปอเมริกาใต้ และทอดตัวลัดเลาะผืนป่าทึบไหลออกสู่มหาสมุทรแอตแลนติกที่ประเทศบราซิล รวมระยะทางประมาณ ๖, ๔๐๐ กิโลเมตร ยาวเป็นอันดับ ๒ รองจากแม่น้ำไนล์ของทวีปแอฟริกา แต่ปล่อยน้ำจืดลงสู่มหาสมุทรในปริมาณมากที่สุดในโลก - น้ำที่หมุนเวียนอยู่ในลุ่มแม่น้ำแอมะซอนคิดเป็นร้อยละ ๑๕ – ๑๖ ของน้ำจืดทั่วโลก การไหลของมันช่วยพัดพาตะกอนดินและแร่ธาตุไปเติมความอุดมสมบูรณ์ ให้แก่พื้นที่สองฝั่งแม่น้ำ ดินดอนปากแม่น้ำ และระบบนิเวศชายฝั่งมากถึง ๑. ๒ ล้านตันต่อปี - หากยึดตัวเลขการคาดประมาณที่ว่า โลกใบนี้มีสิ่งมีชีวิต ๑๒.